Bericht nummer negen

Ik heb de voorbije weken mijn ogen en oren open gehouden omtrent web 2.0 en dit zijn enkele bedenkingen.

de bib blogt...

Er zijn voorbeelden genoeg van schitterende blogs om me te overtuigen dat dit een heel mooi en efficiënt medium kan zijn om je lezers te informeren. Maar ik vind, net als Steve, dat het voor kleinere bibliotheken moeilijk zal zijn om er even intens mee bezig te zijn als onze grotere collega's.

Is het echt nodig dat elke bib afzonderlijk alle literaire nieuwtjes op haar blog zet? Ik zie het biblandschap in de toekomst dan ook evolueren naar enkele grotere entiteiten die bepaalde taken voor hun rekening nemen, en onder hun vleugels kunnen de kleinere - op hun schaal en op maat van hun bezoekers - verder werken, liefst zonder hun identiteit te verliezen. Vroeger zou ik bij deze gedachte gesteigerd hebben ('keep it small', weetjewel) nu al wordt het steeds meer een noodzaak.

Ik had het geluk in november een studiereis richting Nederland mee te maken. Onder andere het bezoek aan NBD Biblion verraste me enorm! Boeken vertrekken er kant en klaar, gekaft, gelabeld en gechipt, naar alle bibliotheken over het hele land. Uitleenklaar! Wij leven hier als het ware nog in de middeleeuwen: elk boek wordt met de hand gekaft, etiketten en labels gemaakt, er gaan ettelijke uren arbeid in voor het boek op de plank komt! Al het overige bibwerk moet ondertussen ook gebeuren: uitlenen (nog niet automatisch bij ons), uitbreidingswerk en ga zo door, of je nu voltijds of halftijds personeel in dienst hebt. Als daar nu ook nog web 2.0 om de hoek komt kijken, weet ik niet waar we de tijd vandaan zullen halen...

RSS

Lijkt me handig om snel nieuws bij de gebruiker te brengen op voorwaarde dat die gebruiker daar ook mee om kan. Ik bedoel: je kiest toch altijd een communicatievorm die bij je doelgroep past. Met RSS zal je ze dus niet allemaal bereiken, dus blijf je best diverse vormen van informatieverstrekking gebruiken.

Online fotoalbums

Het voorbeeld van Erfgoed.be is schitterend! Op onze website zijn regelmatig foto's van bibactiviteiten te zien. Dit lijkt me vrij makkelijk toepasbaar.

Foto-editors

Het lijkt wel alsof iedereen nu fotograaf is met al dat gefotoshop. Toch denk ik soms 'schoenmaker, blijf bij je leest'. Het is af en toe wijzer om voor bepaalde belangrijke zaken vakmensen in te schakelen...

Tot slot

De voorbije week had ik contact met een groep onthaalouders over voorleesboeken, zesde klassers rond poëzie, ouders van beginnende lezers op een rapportenavond. Voor dit laatste hadden we op de gang een standje van de bib opgebouwd met een aanbod van beginnende lezerboekjes en voorleesboeken. We spraken mensen aan voor het naar buiten gaan over het begin van lezen, het samen lezen en het belang van blijven voorlezen. Over leesplezier met jonge lezertjes. Uit al die ontmoetingen heb ik onthouden dat persoonlijk contact nog altijd de beste manier is om je boodschap over te brengen. Of heel concreet materiaal: een boekenbox met peuterboekjes bij de plaatselijke afdeling van Kind en Gezin zegt meer dan de zoveelste folder en resulteerde in enkele extra inschrijvingen van piepjonge jeugdleden.

Alle web 2.0 toepassingen zijn, hoe interessant ook, maar één van de vele stappen naar onze lezers toe. Bovendien zullen onze pogingen moeten wedijveren met zovele andere berichtjes, RSS-feeds, ... waar actieve internetgebruikers mee te maken krijgen. Het is en blijft tenslotte een gedrum om aandacht.