"Landschap van de geest"

Wat zegt Wim De Bie dat mooi...

Librarything is my thing!
Maar zo vlot verliep het allemaal niet. Hoe mijn boekenkast hiernaast tot stand kwam, kan ik helaas niet navertellen: via de tips van Eva (gadget toevoegen - ga naar gadget zoeken - tik Librarything en daar klikken, je ID invullen en dan... oh raadsel hoe het uiteindelijk toch lukte!.) Echt mooi is het nog niet, maar toch al zichtbaar.
Meer uit mijn boekenkast op www.librarything.nl/catalog/claudine.decocker


Met dit web 2.0-ding is één en ander mogelijk voor bibliotheken. Vooral door het tonen van boekencovers zou het er allemaal heel aantrekkelijk kunnen uitzien. Zo kunnen we diverse accounts aanmaken met boeken van de Jeugdboekenweekschrijvers en die linken aan ons programma. Meteen krijgen de kinderen dan een on-line boekenkast met hun titels te zien. Kan zeker leesbevorderend werken!

Om af te sluiten enkele mooie regels van Herman Gorter uit 'De school der poëzie'.

"'t Is vol van schatten hier, en ik behoef
maar even van mijn tafel op te staan,
't hoofd in den schemer, naar 'n hoek te gaan,
waar ik iets opdelf en blader en proef."

Allemaal web 2.0

De lijst van toepassingen op 'Web 2.0 in kaart gebracht' is heel overzichtelijk en praktisch, met bovendien veel Nederlandstalige links. Een 'speelveld' om nog regelmatig naar terug te keren.

De volledige website www.frankwatching.com is trouwens de moeite waard. Stof tot nadenken in overvloed.

Voor ik aan deze cursus begon, had ik eerlijk gezegd nog nooit over ene Andrew Keen gehoord, de antichrist van de internetcultuur, door sommigen aanbeden en anderen verguisd sinds de publicatie en vertaling van 'The Cult of the Amateur' of 'De @-cultuur: hoe internet onze beschaving ondermijnt' (2008). Ik vond gemakkelijk achtergrondinformatie over deze hele controverse op de frankwatchingsite. Het boek ligt al een tijdje te 'branden' op mijn werktafel. Nu ik stilaan begin te groeien in het hele web 2.0 gebeuren is de tijd rijp om de confrontatie aan te gaan. Jullie horen er nog over!

You tube

Hopelijk gelukt:
Hotze de botskabouter is een prachtig prentenboek van Tjibbe Veldkamp en Noëlle Smit. Op dit filmpje een mooi voorbeeld van gezellig 'interactief' voorlezen.
Ook hier weer is linken voor mij de ideale oplossing om - in dit geval - voorlezen te promoten. Meer moet dat niet zijn.

Podcasts

Heb me meteen geabonneerd op mijn favoriet: www.stadsdichterpodcast.be
Ook www.BoekenCast.be is heel interessant, vooral 'Boekenkennen' over jeugdauteurs wou ik al onmiddellijk linken aan onze website in verband met het bezoek van Do van Ranst tijdens de Jeugdboekenweek. Helaas, blijkbaar schort er iets serieus aan deze site: er is geen leven in te krijgen. Jammer.
Linken lijkt me nochtans de enige reële mogelijkheid voor een bib. Zelf podcasts maken zie ik niet zitten ('iedereen fotograaf', nu ook al 'iedereen radiomaker'?). Met alle respect voor de mensen die het durven proberen. Fragmenten voorlezen uit de boeken van bezoekende schrijvers heeft wel iets, maar ook hier weer zullen auteursrechten roet in het eten gooien denk ik.
Dus een interessante link is ook al heel wat. Goed zoeken is de boodschap. Of zouden al die sympathieke schrijvers eens een aardig podcastje op hun website kunnen voorzien? Wie weet...

Instant messaging

To chat or not to chat...
Binnen ons bibteam is dit niet zo handig, we weten elkaar wel te vinden. Ook met buitenbibse collega's praat ik liever over de telefoon. Privé heb ik me er nog niet aan gewaagd: een belletje zegt zoveel meer. Of een ouderwetse mooie brief, waar over nagedacht is, het juiste woord op de juiste plaats. Wie niet handig is met woorden, komt volgens mij op het net nog botter over dan de bedoeling is. Anderzijds is voor heel wat verlegen mensen deze vorm van communiceren een echte uitlaatklep. Waarom ook niet. Ieder vogeltje 'zingt' zoals het gebekt is.

Google Documents

Ha, alweer een ei van Colombus en deze keer een makkie.
Daarom alleen al zou ik deze toepassing eerder gebruiken dan een wiki. Bij navraag onder mijn vrienden en kennissen (piep en niet meer zo heel piep) bleken zowel wiki's als googledocs nog niet tot het alledaagse webgebruik te behoren. Ergens rinkelde wel al een belletje, maar de meesten stuurden nog gewoon mails en bijlagen naar elkaar. Zelfs studenten en knappe geleerde koppen. Ik dus apetrots dat ik daarover eens iets nieuws te vertellen had! Me of all people!
Praktisch gezien ga ik een documentje maken voor ons 'vrouwenweekendje' waarin iedereen info en afspraken kan bijwerken.
Ook voor het nalezen van artikels binnen de redactieraad van Klimop (niet te missen tijdschrift van de Natuurkoepel Zuid-West-Vlaanderen!) kan dit een oplossing bieden voor de vele mails met bijlagen. Extra voordeel is dat je ook meteen ziet wat er al aangepast is. Alleen nog afwachten of de structuur van zo'n tekst met foto's in een Google Document past.
Voor de bib heb ik een kladversie spreadsheet aangemaakt over leeslijsten voor scholen. Nog even bijwerken en dan kunnen jullie die ook bekijken. Deze lijst komt er op vraag van 'Dertientje', een samenwerkingsverband tussen dertien jeugdbibliotheken in Zuid-West-Vlaanderen (ja, ZWVLaanderen leeft!). ('Dertien' is dan weer de versie van de (volwassenen)bibliothecarissen.) Het lijkt me handig als elke aangesloten bibliotheek verder aanvult met auteurs, titels, klas, school om zo een overzicht te krijgen van de vele leeslijsten die in onze regio circuleren. Kwestie van een oplossing te zoeken voor zoveel gelijktijdig leesgeweld. Nu nog iedereen over de streep trekken voor mijn google document...

Wiki's

Wiki's lijken mij wat ingewikkelder dan Google Documents, dus echt uitgeprobeerd heb ik het nog niet wegens tijdsgebrek. Maar intern onder collega's van één of verschillende bibliotheken is dit waarschijnlijk een efficiënt werkinstrument. Op voorwaarde dat het door een zelf gekozen aantal mensen te bekijken en bewerken is.
Wat grotere bibliotheken daarmee doen naar gebruikers toe is me nog niet helemaal duidelijk. Hoe hou je immers overzicht over zoiets? Wie let nog op de kwaliteit van de berichten? Niet iets voor controlefreaks dus... Een blog heb je toch nog wat beter in de hand, dus als ik moest kiezen...
Anderzijds is een wiki tot nu toe de enige toepassing die ook gebruikers aan het woord laat en hen uitnodigt te 'participeren aan het bibgebeuren'. Klinkt mooi, maar een goed tijdschrift staat of valt ook met een actieve, kritische en bekwame redactieraad. Lijkt me bij deze geen overbodige luxe.
Zou interessant zijn om een kijkje te nemen achter de schermen van zo'n bibwiki: the do's and don'ts of wiki!

Delicious

Nu terug naar de cursus.
Delicious vond ik behoorlijk interessant, maar dan vooral in het geval je je favoriete sites wil raadplegen op een andere dan je thuispc. Anders trek ik me zo ook wel uit de slag met 'Favorieten' of mijn eigen geheugengymnastiek.
De mogelijkheid om inspiratie op te doen via de favorieten van anderen is wel een bijkomende plus.
Het enige nadeel - vind ik - is dat je met al die diverse accounts wel een tijdje bezig bent: openen, lezen, bijhouden, linken, opruimen... enfin: het hele web 2.0 gebeuren is een huishouden op zich!

Mijn bescheiden delicious account vind je op http://delicious.com/claudine.decocker

Cabrio

In mijn krant stond op 12/02 volgend bericht:
"Cabrio: vinden zonder zoeken - catalogus Bibliotheek Brugge wekt internationale interesse omwille van adviesfuncties".
(Han Ceelen / De Morgen)

Dus daarnet even de tijd genomen om te gaan verkennen op het net.
Het moet gezegd: dit is echt knap! Naast de bibliotheekcatalogus vind je er ook links naar websites, cultuurdatabank, infogids van Stad Brugge, klank- en beeldfragmenten, de bibblog...

Een voorbeeld: je zoekt een boek over yoga, maar in de rechterkolom vind je evengoed links naar cursussen in het Brugse. Of je tikt 'podcast' in en krijgt een lijst met boeken over dit thema, maar daartussen ook links naar bijvoorbeeld De Stadsdichterpodcast of een website voor freaks rond alles wat met podcast te maken heeft.

Deze Cabriosite werd ontworpen door Medialab, een gespecialiseerd Nederlands bedrijf dat ook voor de OBA (bib Amsterdam) werkt. Bij de reacties las ik warempel de felicitaties van een fan uit Quebec. Ja, de wereld is klein...

De naam is bovendien bijzonder mooi gekozen: catalogus con brio!
Met deze Cabrio kan je letterlijk de wereld verkennen: je vindt er ook een wereldkaart waar je met een simpele klik op de plek van je dromen alle mogelijke info krijgt.

Ik kan me voorstellen dat je met deze Cabrio meer tijd doorbrengt dan je van plan was: de vele links werken inspirerend, prikkelen je nieuwsgierigheid, verfijnen je zoekopdracht en brengen je zo op plaatsen waar je zelf nooit dacht te komen... zoals dat hoort bij een Cabrio met klasse!

Vrijblijvende proefrit op www.brugge.be/cabrio

Bericht nummer negen

Ik heb de voorbije weken mijn ogen en oren open gehouden omtrent web 2.0 en dit zijn enkele bedenkingen.

de bib blogt...

Er zijn voorbeelden genoeg van schitterende blogs om me te overtuigen dat dit een heel mooi en efficiënt medium kan zijn om je lezers te informeren. Maar ik vind, net als Steve, dat het voor kleinere bibliotheken moeilijk zal zijn om er even intens mee bezig te zijn als onze grotere collega's.

Is het echt nodig dat elke bib afzonderlijk alle literaire nieuwtjes op haar blog zet? Ik zie het biblandschap in de toekomst dan ook evolueren naar enkele grotere entiteiten die bepaalde taken voor hun rekening nemen, en onder hun vleugels kunnen de kleinere - op hun schaal en op maat van hun bezoekers - verder werken, liefst zonder hun identiteit te verliezen. Vroeger zou ik bij deze gedachte gesteigerd hebben ('keep it small', weetjewel) nu al wordt het steeds meer een noodzaak.

Ik had het geluk in november een studiereis richting Nederland mee te maken. Onder andere het bezoek aan NBD Biblion verraste me enorm! Boeken vertrekken er kant en klaar, gekaft, gelabeld en gechipt, naar alle bibliotheken over het hele land. Uitleenklaar! Wij leven hier als het ware nog in de middeleeuwen: elk boek wordt met de hand gekaft, etiketten en labels gemaakt, er gaan ettelijke uren arbeid in voor het boek op de plank komt! Al het overige bibwerk moet ondertussen ook gebeuren: uitlenen (nog niet automatisch bij ons), uitbreidingswerk en ga zo door, of je nu voltijds of halftijds personeel in dienst hebt. Als daar nu ook nog web 2.0 om de hoek komt kijken, weet ik niet waar we de tijd vandaan zullen halen...

RSS

Lijkt me handig om snel nieuws bij de gebruiker te brengen op voorwaarde dat die gebruiker daar ook mee om kan. Ik bedoel: je kiest toch altijd een communicatievorm die bij je doelgroep past. Met RSS zal je ze dus niet allemaal bereiken, dus blijf je best diverse vormen van informatieverstrekking gebruiken.

Online fotoalbums

Het voorbeeld van Erfgoed.be is schitterend! Op onze website zijn regelmatig foto's van bibactiviteiten te zien. Dit lijkt me vrij makkelijk toepasbaar.

Foto-editors

Het lijkt wel alsof iedereen nu fotograaf is met al dat gefotoshop. Toch denk ik soms 'schoenmaker, blijf bij je leest'. Het is af en toe wijzer om voor bepaalde belangrijke zaken vakmensen in te schakelen...

Tot slot

De voorbije week had ik contact met een groep onthaalouders over voorleesboeken, zesde klassers rond poëzie, ouders van beginnende lezers op een rapportenavond. Voor dit laatste hadden we op de gang een standje van de bib opgebouwd met een aanbod van beginnende lezerboekjes en voorleesboeken. We spraken mensen aan voor het naar buiten gaan over het begin van lezen, het samen lezen en het belang van blijven voorlezen. Over leesplezier met jonge lezertjes. Uit al die ontmoetingen heb ik onthouden dat persoonlijk contact nog altijd de beste manier is om je boodschap over te brengen. Of heel concreet materiaal: een boekenbox met peuterboekjes bij de plaatselijke afdeling van Kind en Gezin zegt meer dan de zoveelste folder en resulteerde in enkele extra inschrijvingen van piepjonge jeugdleden.

Alle web 2.0 toepassingen zijn, hoe interessant ook, maar één van de vele stappen naar onze lezers toe. Bovendien zullen onze pogingen moeten wedijveren met zovele andere berichtjes, RSS-feeds, ... waar actieve internetgebruikers mee te maken krijgen. Het is en blijft tenslotte een gedrum om aandacht.

Bericht nummer acht

Zo, het is me gelukt om een 'traidingcard' te maken bij wijze van oefening. Net als het spellen met Flickr is dit soort toepassingen niet echt mijn ding. Ik hou van een mooie foto, een goede tekst en meer moet dat niet zijn. Het manipuleren van foto's vind ik pas geslaagd als je niet de indruk hebt dat hij gemanipuleerd is!