Sociale bibliotheekcatalogus

Vroeger - en soms nu nog - was het opzoeken in de bibcatalogus een spel met heel strikte regels: je zult bij titelwoord geen lidwoord intikken! En bij de auteursnaam begin je niet met de voornaam!... De gebruiker zal zich dus willens nillens aanpassen aan de eigenzinnige grillen van de catalogus. Een catalogus heeft, of die nu in een oud houten bakje of in een computer zit, iets pesterigs. Iets van een dictatuur. Volg je de regels niet, dan is het zoeken een maat voor niets. Als bibmedewerker heb ik dus vaak te doen met mensen die dat hele catalogusgedoe niet snappen, ik bedoel: ik leef met hen mee.

Maar er is hoop! Bij een sociale bibcatalogus niets daarvan: een kleine hint is voldoende om je zoektocht te beginnen. Je vindt zelfs meer dan je zoekt, maar dat is niet erg: hoe ver het je brengt is geheel jouw zaak. Zoeken.bibliotheek.be vond ik al prachtig, voor de Cabrio catalogus van Brugge werd hier al eerder met bloemen gegooid.

De tien trends rond zoeken in de catalogus van Johan Mijs op http://bibliotheekr.org vond ik bijzonder interessant om te lezen. Maar dat geldt ook voor de reactie daarop van Patrick Vanhoucke. Het zal inderdaad tijd, geld en aanpassingsvermogen vragen om al die veranderingen door te voeren. Tijd om ook even stil te staan in deze 2.0wervelstorm, te vertragen, te evalueren en bij te sturen. We mogen niet vergeten dat we ons nu in de wat we later 'de pioniersfase' van web 2.0 zullen noemen, bevinden. En dan rest ons nog de belangrijkste vraag: de gebruiker, wat vindt die daarvan? Kan die nog volgen? Of hinken wij als bibliotheken net hopeloos achterop? Dat laatste zou doodzonde zijn.

Ik voel het aan mijn ellebogen: we schrijven met z'n allen revolutionaire bibgeschiedenis... of we gaan roemloos ten onder. Na home sweet home (first place) en het werk (second place), zal de bibliotheek hopelijk haar eigen stek binnen het sociale leven veroveren: de 'third place' binnen de gemeenschap. Een schone droom voor pioniers. Ik heb er goede hoop op.